چرا هیچ کس درباره سحر زکریا همسر صحبت نمی کند و امروز چه کاری باید انجام دهید

چرا هیچ کس درباره سحر زکریا همسر صحبت نمی کند و امروز چه کاری باید انجام دهید

Blog Article

فرمانهای مانی برای دو رده یکسان نبود؛ برای نمونه ازدواج، تولید مثل و خوردن گوشت برای گزیدگان روا نبود؛ ولی نیوشاییان میتوانستند یکبار ازدواج کنند و همچنین اگر خودشان جانور را نمیکشتند، میتوانستند از گوشتش بهرهمند شوند. خود مانی بواسطهٔ الهامی که بیان داشته بود از فرشتهای بنام توم یا همان همزاد دریافت کرده از خوردن گوشت و شراب و معاشقه با زنان پرهیز کرده و راه سفر هندوستان پیشه ساخت. او کتابی بنام شاپورگان را نیز تألیف کرده و به شاپور تقدیم نمود. پرداختن به آنچه به روح بازمیگردد مانند گرایش به هنر و شکوفایی استعدادها و ذوقها و نیز مهر و برادری شیوهای پرستش به شمار میرود. مانویت که از جمله فرقههای عرفانی گنوستیک است و به فروتنی و سیر عرفانی گرایش دارد به مدت هشتاد سال دین رسمی دولت اویغورستان در چین بود. نزدیکی دین مانوی با دین مندایی و مسیحی و زرتشتی و بودایی و نیز فرقههای گنوسی موید این نکته است.  This  data was c reated ᠎wi᠎th the  he᠎lp　of GSA C᠎on᠎tent Generator D em over sion.

حمید لولایی و سحر زکریا

مانی را برای نگاشتن کتاب ارژنگ که سرتاسر نقاشی بود، پیامبر نقاش نیز خواندهاند. دین مانی تا پایان سال ۲۷۳ میلادی در سرتاسر ایران منتشر شد و پس از آن با سرعت بیشتری سایر سرزمینهای متمدن آن زمان را نیز دربرگرفت. دین پیشینیان به یک شهر و یک زبان بود. پس دین من چنان است که به هر شهر و همه زبانها پیدا بُوَد (خواهد بود) و به کشورهای دور آموخته خواهد شد. اگرچه امروزه مانویان از صحنه روزگار کنار رفتهاند و سدههاست که این دین دیگر پیروانی ندارد ولی اثرهای انکارناپذیر آن را در عرفان اسلامی و مسیحی میتوان بازیافت. اسلامی ندوشن، محمدعلی (فروردین ۱۳۵۳). خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۵۳). «نقد کتاب». بهدنبال این حادثه و سحر زکریا تاریخ تولد مهاجرت مانویان از ایران به سوی چین و روم و ممالک دوردست شاهنشاهی ساسانی دین مانوی وارد مرحلهٔ جدیدی شد. آغاز این آیین به میانرودان بازمیگردد و در نزدیکی مداین پدر مانی فاتک که پیرو مذهب مندایی یا فرق گنوسی الخسائیه بود راه جدیدی در پیش گرفت و قناعتگری ویژهای پیشه کرد. ​Th​is  post was created　with　the　᠎he lp　​of G​SA C on tent  Gene᠎rator ᠎DE MO!

دشمنی موبدان زرتشتی با خود مانی و آموزههایش و بیدین شمردن پیروان این آیین عرفانی از سوی مسلمانان زمینههای نابودی مانویگری را در جهان فراهم ساخت. پیروان دین مانی که دینآور نامیده میشدند، به دو ردهٔ برجسته بخش میشدند: گزیدگان و نیوشاییان. موبدان زرتشتی مانی را کشتند و پیروان نوظهور او را نیز شناسایی کردند. مانی که در محیطی -از نظر عقاید بومی در تضاد، پرورش یافته بود باورهای مختلف ادیان رایج در آن منطقه را جذب نمود و در پی سفر به هندوستان تناسخ را نیز بدان افزود. دربارهٔ استادان و پیشکسوتهای رازی میان کارشناسان و تاریخنویسان اتفاق نظر وجود ندارد. در نظر رازی، جهان جایگاه شر و رنج است و تنها راه نجات، عقل و فلسفه است و روانها از تیرگی این عالم پاک نمیشود و نفسها مگر از طریق فلسفه از این رنج رها نمیشوند. باور مانویان بر این بود که در پایان جهان در نبرد بزرگ میان روشنی و تاریکی، روح بر ماده و روشنی بر تاریکی و نیکی بر پلیدی پیروز میشود؛ و ارواح دربند که روشناییهای خدایی هستند از زندان تن و جهان آزاد شده و به سوی سرزمین روشنایی بازمیگردند.

در آیین مانوی انسان دارای دو بعد خدایی و منور و اهریمنی و تاریک است که حاصل امتزاج روشنی و تاریکی در زمان اسطورههای آفرینش است. این آیین در ایران دوران ساسانیان مخصوصاً در دوره شاپور یکم و پس از آن پادشاهی یکساله هرمز گسترش فراوانی داشتهاست. رئیسیان ضمن رد این اتهامات، اعلام کرد که تاریخ صدور حکم ۱ تیر ماه بوده که قبل از برگزاری آخرین جلسهٔ دادگاه و انجام دفاعیات متهمان و وکیل آنها بوده است! در تاریخ ۱۳۱۳/۱۰/۲۴، براساس تصویبنامهٔ شماره ۲۳۳۰۸/۱۲۷۷۱، رودسر، رانکوه و روستاهای مربوط به آنها جزو تنکابن مازندران شدند و لنگرود در محدودهٔ گیلان قرار گرفت. در تاریخ ابن اسفندیار آمده است کینهٔ مردم طبرستان از عربان به حدی بود که در سال ۱۶۰ هجری مردم امیدوار کوه (کوهستانی میان آمل و گرگان)، از ظلم کارگزاران خلیفه به ستوه آمدند. یوسف جمالی، تاریخ تحولات عصر صفوی، ۱۳۸۵: ص۴۵۰. دیری نگذشت که این دین جهانگیر شد؛ در آن زمان، ساسانیان و روحانیت آنان یعنی موبدان زرتشتی بیشتر در دلهره مسیحیت بودند و عملا آیین مهرپرستی را نیز در ایران به گوشهای رانده بودند؛ در همین هنگام در سرزمین خودشان آیین تازهای پدید آمد که به شیوهای در مخالفت با آیین زرتشتی زندگیگرا بود؛ این آیین آز یعنی شهوت را نکوهش کرده و زنان را دایهدار آن میدانست و زایش را نیز بیهوده میدانست؛ چرا که همانند آیین بودایی رنج را پیامد عمر کوتاه میداند؛ پس موضوع کوشش انسانی در راستای ساختن جهان کاملاً مادی را نمیپسندید و البته کار و کوشش را در چارچوب گذران آن میدانست و نه بیشتر. This post was c reat ed by GSA C ontent Generator DEMO​.

اگر از نوشتن این مطلب لذت بردید و مطمئنا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد بیشتر بیشتر بخوانید لطفا از صفحه ما بخواهید.